Wprowadzenie
Dowiesz się, jak często dziecko w wieku 6–9 lat może trenować, jakie formy ruchu są wartościowe i po czym poznać, że obciążenie robi się zbyt duże. Zrozumiesz różnicę między zdrowym zmęczeniem a przeciążeniem organizmu.
Treść lekcji
Rodzice często zastanawiają się, czy ich dziecko trenuje „wystarczająco dużo”, aby się rozwijać, albo czy przypadkiem nie jest już przeciążone.
W wieku U6–U9 głównym celem jest pokochanie ruchu i piłki, a nie wyciąganie maksimum z możliwości fizycznych. Dziecko nie potrzebuje kalendarza jak zawodowiec. Potrzebuje regularnej aktywności, odpoczynku i różnorodnych bodźców.
Dla większości dzieci w tym wieku 2–3 zorganizowane jednostki piłkarskie w tygodniu to optymalny poziom. Do tego dochodzi naturalny ruch: zabawa na podwórku, rower, wf w szkole, spontaniczne gry z kolegami.
Jeśli kalendarz wygląda tak, że prawie każdy dzień wypełniają treningi, zajęcia dodatkowe i turnieje, może zabraknąć miejsca na zwykłą zabawę i regenerację. To właśnie ona sprawia, że organizm „przerabia” bodźce treningowe na rozwój.
Ważne jest, aby patrzeć nie tylko na liczbę treningów, ale także na sposób, w jaki dziecko je znosi. Zdrowe obciążenie oznacza, że młody piłkarz po treningu jest zmęczony, ale nadal ma energię na normalne funkcjonowanie.
Rano wstaje w miarę chętnie, ma apetyt, cieszy się na kolejne zajęcia. Sygnały ostrzegawcze to przewlekłe zmęczenie, rozdrażnienie, częste bóle głowy lub brzucha, narzekanie na ból stawów i mięśni, wyraźny spadek chęci do chodzenia na trening.
Dobrym sposobem jest patrzenie na tydzień jak na planszę, na której powinny znaleźć się zarówno dni z treningiem, jak i przynajmniej jeden dzień bez żadnych zorganizowanych zajęć. Dziecko potrzebuje chwil, kiedy może po prostu pobawić się po swojemu, poleżeć, poczytać.
Paradoksalnie to właśnie takie „puste okienka” pozwalają mu lepiej znosić intensywne okresy, jak turnieje czy obozy.
Pamiętaj też, że każde dziecko jest inne. Jedno potrzebuje więcej odpoczynku, inne lepiej znosi wysiłek. Rolą rodzica jest uważne obserwowanie, jak konkretny chłopiec czy dziewczynka reaguje na obciążenie.
Jeśli masz wątpliwości, porozmawiaj z trenerem: opisz, jak wygląda codzienność dziecka, ile ma zajęć i jak się czuje. Wspólnie możecie znaleźć taki poziom aktywności, który wspiera rozwój, a nie go hamuje.
Kluczowe punkty do zapamiętania
- 1W wieku U6–U9 najważniejsza jest regularna, ale nieprzesadzona aktywność i radość z ruchu.
- 2Dla większości dzieci 2–3 treningi piłkarskie tygodniowo to bezpieczny i skuteczny poziom.
- 3O przeciążeniu świadczą nie tylko bóle ciała, ale też przewlekłe zmęczenie i spadek chęci na trening.
- 4Dni bez zorganizowanych zajęć są tak samo ważne jak treningi – to czas na regenerację.
Praktyczne wskazówki
- Patrz na cały tydzień dziecka, a nie tylko na grafik piłkarski – uwzględnij szkołę, inne zajęcia i dojazdy.
- Zostaw w planie przynajmniej jeden „wolny od wszystkiego” dzień w tygodniu.
- Obserwuj, czy zmęczenie dziecka po treningu znika po odpoczynku i śnie – jeśli nie, porozmawiaj z trenerem.
- Nie dokładaj nowych zajęć tylko dlatego, że „inni tyle mają” – każde dziecko ma swój rytm.
Sprawdź swoją wiedzę
Co jest najlepszym sygnałem, że obciążenie treningowe dziecka jest odpowiednie?
Zadanie do wdrożenia
Narysuj wspólnie z dzieckiem plan tygodnia. Zaznacz wszystkie treningi, wf, inne zajęcia dodatkowe i turnieje. Następnie innym kolorem zaznacz „czas nicnierobienia” lub swobodnej zabawy. Sprawdź, czy w tygodniu jest przynajmniej jeden dzień bez zorganizowanych zajęć oraz czy w pozostałe dni zostaje przestrzeń na odpoczynek. Jeśli jej brakuje, zastanów się, z czego możecie zrezygnować.