🎭 Scenariusz
Po meczu wracacie samochodem do domu. Dziecko mówi: „Lubię grać z chłopakami, chciałbym w tym sezonie nauczyć się lepiej dryblować”. W głowie masz jednak swoje myśli: „Jak się przyłożymy, za dwa lata może być w akademii ekstraklasowego klubu…”. Czujesz, że aż ci się ciśnie na usta: „Ja w twoim wieku…”. Co robisz?
Zatrzymaj się: co robisz?
Wprowadzenie
Zastanowisz się, czego naprawdę chce Twoje dziecko, a czego oczekujesz Ty jako rodzic. Nauczysz się rozmawiać o celach w piłce tak, aby wspierać marzenia dziecka, a nie wpisywać je w własne niespełnione ambicje.
Treść lekcji
Wielu dorosłych nosi w sobie własne piłkarskie historie. Niektórzy kiedyś grali i z różnych powodów przestali.
Inni nigdy nie mieli szansy spróbować. Gdy ich dziecko zaczyna treningi, łatwo pojawia się myśl, że teraz nadchodzi druga szansa.
Pojawiają się zdania w stylu ja w Twoim wieku, gdybym tak miał takie możliwości. Nie ma w tym nic złego, dopóki marzenia rodzica nie zaczynają wypierać potrzeb dziecka.
Najprostszym sposobem, aby sprawdzić, o czyje cele chodzi, jest spokojna rozmowa. Dzieci często mówią, że chcą grać, bo lubią piłkę, kolegów i atmosferę drużyny.
Marzenia o wielkiej karierze częściej pojawiają się pod wpływem pytań dorosłych niż z ich własnej inicjatywy. Zdrowe podejście polega na tym, aby pozwolić dziecku marzyć, ale jednocześnie nie obciążać go oczekiwaniami, że musi zostać zawodowcem.
W wielu opracowaniach podkreśla się, że celem sportu dzieci nie jest produkowanie mistrzów, lecz wspieranie rozwoju fizycznego, emocjonalnego i społecznego.
Rozmowa o celach może dotyczyć spraw bardzo prostych: czego chcesz się nauczyć w tym sezonie, z czego chcesz być z siebie dumny, co chcesz przeżyć z drużyną.
Dla jednego dziecka celem będzie poprawa prowadzenia piłki, dla innego przełamanie nieśmiałości w szatni. Jeśli rodzic słucha tych odpowiedzi z szacunkiem, wysyła sygnał, że dziecko jest gospodarzem własnej drogi.
Jeśli zaś narzuca mu cel w stylu za dwa lata musisz być w akademii ekstraklasowego klubu, może wywołać lęk i poczucie, że spokojna zabawa w piłkę to za mało.
Ważne jest także to, aby cele dziecka mogły się zmieniać. Naturalne jest, że ośmiolatek raz marzy o zostaniu bramkarzem, innym razem o byciu napastnikiem, a jeszcze innym o grze w zupełnie innym klubie.
Zadaniem rodzica jest towarzyszenie, a nie ocenianie. Można zadawać pytania, pokazywać plusy i minusy, ale ostatecznie to dziecko ma sprawdzić, co jest dla niego.
Dzięki temu uczy się odpowiedzialności za swoje wybory, co przyda mu się w dorosłym życiu, niezależnie od tego, czy zostanie piłkarzem.
Rozmowa o celach jest kluczowa dla rozwoju dziecka.
Warto pamiętać, że każde dziecko ma prawo do swoich marzeń i aspiracji.
Kluczowe punkty do zapamiętania
- 1Cele w sporcie dzieci powinny wypływać przede wszystkim z potrzeb i marzeń dziecka.
- 2Sport w wieku szkolnym ma wspierać rozwój fizyczny, emocjonalny i społeczny, a nie tylko przygotowywać do zawodowej kariery.
- 3Rozmowa o celach pomaga dziecku brać odpowiedzialność za własną drogę.
- 4Cele dziecka mogą się zmieniać wraz z wiekiem i doświadczeniem, co jest naturalne.
Praktyczne wskazówki
- Zamiast narzucać dziecku swoje cele, zadawaj pytania i uważnie słuchaj odpowiedzi.
- Unikaj zdań, które wprost wiążą Twoje poczucie dumy z tym, czy dziecko zrobi karierę.
- Regularnie wracaj do rozmów o tym, co dla dziecka jest ważne w piłce w danym momencie.
- Kiedy dziecko mówi o zmianie zainteresowań, spróbuj najpierw zrozumieć powody, zamiast od razu oceniać.
Sprawdź swoją wiedzę
Jak najlepiej rozumieć cele w piłce u dziecka w wieku szkolnym?
Zadanie do wdrożenia
Porozmawiaj z dzieckiem o jego piłkarskim sezonie. Zadaj trzy pytania: co najbardziej lubisz w drużynie, czego chcesz się nauczyć w najbliższych miesiącach, z czego chciałbyś być z siebie dumny po sezonie. Zapisz odpowiedzi na kartce i schowaj ją. Za kilka miesięcy wróćcie do niej i wspólnie sprawdźcie, co się zmieniło i co udało się zrealizować.